Zou je alle gewassen die onderdeel zijn van het planten- en bloemenrijk onderverdelen in subcategorieën, dan mag je de Phlox scharen onder de borderplanten. Borderplanten zijn afgeleid van het Engelse woord ‘border’, wat zoiets als ‘grens’ of ‘rand’ betekent. De Phlox staat dus niet bepaald in het middelpunt van de belangstelling, maar presenteert zich vaak aan de zijkant van een tuin of perceel.
De bloemen van de Phlox liggen dicht op elkaar en vormen doorgaans het uiteinde van een lange steel. Ben je van plan om meerdere Phloxen naast elkaar te planten? Het gewas vindt het aangenaam om wat ruimte te krijgen, dus voorkom dat de broertjes en zusjes in elkaars vaarwater komen te zitten.
In Nederland noemen we dit gewas niet alleen Phlox. Sommige mensen spreken namelijk ook wel van de vlambloem of flox. Je zou misschien verwachten dat de naam vlambloem tot stand is gekomen door de vurige kleuren, maar de realiteit ligt toch een beetje anders. Phlox is namelijk Grieks voor vlam, waardoor de Hollandse naam niet zomaar gekozen is.
De Phlox heeft een sterke geur en mede daarom ontvangen Nederlanders de plant vaak met open armen in hun tuin. De bloempjes van de vlambloem kleuren doorgaans lila en een witte binnenkant.
Om terug te gaan naar het beginpunt van de Phlox, moeten we terug naar de jaren 1800. Dat was namelijk de eeuw waarin de eerste verhalen werden opgetekend over de vlambloem. Hoe de vlambloem exact naar Europa kwam, is lastig terug te herleiden Wat we wel weten, is dat de bloem al vanaf het begin een geliefd gewas is in de boeren- en plantentuin.
In Nederland zijn het vooral de agrariërs die hun tuin voorzien van deze prachtige bodembedekkers. Des te meer verbaasd je waarschijnlijk zult zijn over de afkomst van de Phlox, want de roots liggen op een continent dat een stuk exotischer is. De Phlox is namelijk diep in de regenachtige gebieden van Noord-Amerika te vinden. Maar ook in Siberië, waar het ’s winters tientallen graden onder nul kan worden, zijn ze zeker niet onbekend met de Phlox. Rondom de bloem zoeken insecten maar wat graag naar nectar en andere voedzame stoffen.
De Phlox wordt regelmatig door een werkgever aan een werknemer overgedragen. Dit heeft te maken met de symboliek van de bloem. Bij het geven van de Phlox, geef je non-verbaal te kennen dat de ander vakbekwaam is in zijn werk en goede daden verricht heeft. Andere symbolen die gekoppeld worden aan de Phlox, zijn onschuld en macht.
De Phlox kan in sommige gevallen wel hoogtes bereiken van 100 centimeter à 160 centimeter. De lila uitvoering van de bloem wordt het meest verkocht, maar roze, rode, witte en blauwe varianten bestaan eveneens. Bestudeer je specifiek de bloemen, dan zal de vorm je in het oog springen. De bloemen hebben namelijk wel wat weg van een ster.
De roep om aandacht, is maar weinig te horen bij de Phlox. De Phlox is relatief zelfvoorzienend, waardoor je maar weinig vrije tijd hoeft te spenderen aan het gewas om het tevreden te stellen. In zijn natuurlijke habitat wordt de vlambloem omringd door grote hoeveelheden water. De Phlox vindt het dan ook prettig om af en toe wat water toegediend te krijgen, als je de bladeren maar achterwege laat. Trakteer de bloem ook af en toe op wat mest om ‘m lekker door te laten groeien. Mulchen, het voorkomen van uitdroging, kan ook een mooie manier zijn.
Een bloem die zo vaak veredeld wordt, kan niet anders dan honderden broertjes en zusjes hebben. Ondoenlijk is het dan ook om alle fraaie creaties te noemen op deze pagina. Gemakkelijker is het dan ook om het te houden bij de twee overkoepelende soorten: de kruipphlox en de hoge phloxen. De Phlox paniculata is de bekendste variant.
De Phlox wordt hoofdzakelijk toegepast als tuinplant, maar is ook een mooie toevoeging aan een vaas vol bloemen. Meer hierover lees je onder het kopje ‘Favoriete boeketten van de Phlox’. De bloem is wel bestand tegen wat schaduw, maar te lange periodes in de schaduw zal de bloem geen goed doen.
Bij de Phlox vindt de fase van bloei plaats tussen juli en augustus. Eventueel kun je deze periode verlengen door in het voorjaar wat scheuten te verwijderen. Probeer het maar eens, want het zal gunstige gevolgen hebben!
Ben je op zoek naar een goede standplaats voor de Phlox? Zorg er dan in ieder geval voor dat de er genoeg zon aanwezig is op die plaats.
Wil je zelf Phlox bollen planten? Houd dan in je achterhoofd dat je genoeg ruimte bewaart tussen de verschillende bollen. Gemiddeld genomen kun je het beste 25 centimeter ertussen plaatsen. Groeien de bloemen namelijk te dicht op elkaar, dan vergroot je de kans op meeldauw.
’s Winters hoeft de Phlox niet gesnoeid te worden, want Moeder Natuur doet in dit jaargetijde zijn werk. De bovenzijde sterft namelijk af door de kou, maar het ondergrondse (vruchtbare) gedeelte blijft ‘gewoon’ in leven. Je kunt er wel voor kiezen om de dode bloemen na de bloei zelf verwijderen om gezichtsverlies te voorkomen bij de bloem.
Vermeerderen door middel van scheuren is een erg gemakkelijke manier om meerdere Phloxen te doen ontstaan. Elke 3 tot 5 jaar is voldoende. Je doet dit door de ondergrondse kluit in tweeën te splitsen en de bruinkleurige gedeeltes weg te halen. De goede delen plant je opnieuw.
Kies je ervoor om de Phlox te stekken, dan moet je nauwkeurig zijn in de selectie van de juiste stengels. Snijd alleen stukken af van de stengels waarbij de bloemknoppen al verdwenen zijn. Om safe te zitten, haal je zo’n 7 à 10 centimeter weg. Van dat deel pak je de onderste 2 of 5 centimeter, die je in water zet. Nadat de wortels zichtbaar worden, plant je ze weer in je achtertuin.
Het drogen van de Phlox met als doel om er een droogbloem van te maken, is niet echt gebruikelijk. Er zijn dan ook tal van bloemen die zich hier beter voor lenen. Wel is het goed om in je achterhoofd te houden dat de bladeren in de buitenlucht op een plek staan waar het niet windstil is. Bladeren die te nat blijven, kunnen namelijk meeldauw veroorzaken.
Het veredelen van de Phlox behoort voor sommige kwekers in Nederland tot hun dagelijkse werkzaamheden. De totstandkoming van een nieuwe soort gaat gepaard met een boel voorbereidingstijd, waardoor er heel wat jaren voorbij sluimeren voordat er een nieuwe soort verkrijgbaar is bij de bloemist. Veredelaars leggen doorgaans de focus op het produceren van soorten die nog sterker voor de dag komen, minder vatbaar voor ziektes zijn en gemakkelijker groeien. In 2020 voegden de Phlox Brave Eyes en de Phlox Pink Eyes zich tot de soorten van de Phlox.
Het overhouden van hun gewassen, is vaak een doorn in het oog voor iedere planten- en bloemenliefhebber. Maar als je besluit om een Phlox te planten in je tuin, vergroot je de kansen op overleving in de winter aanzienlijk. De vlambloem mag zich namelijk rekenen tot de winterharde gewassen en raakt dan ook niet zo snel van de leg. Het opgraven van bollen of het afdekken van de bloemen met reusachtige plastic zakken kun je dus achterwege laten bij de Phlox. Als je de rest van de verzorging maar op de juiste manier verricht, kun je jaren blijven ruiken aan de bloem!
Vraag je de Regiobloemist naar de boeketten waar de Phlox het beste tot zijn recht komt, dan komen we al gauw uit op de gemengde boeketten. Een boeket dat gekenmerkt wordt door schoonheid, is een boeket waar de Phlox, blauwe distel, witte roos en roze Lisianthus samengevoegd worden. Op deze manier maak je een combinatie tussen pastelkleuren en donkere tinten.
Helaas zijn er wel een aantal ziektes die vaker bij de Phlox voorkomen dan andere. Je moet er dan ook niet raar van opkijken als er ineens witte vlekken zichtbaar zijn op het blad. Signaleer je dit, dan is de kans groot dat je met meeldauw te maken hebt. Dit is vaak een uitwerking van bladeren waar de regendruppels moeizaam kunnen wegwaaien. De bladvlekkenziekte is evenmin zeldzaam bij de Phlox.
Nee, de Phlox is niet giftig. Sterker nog, de bloem is zelfs eetbaar. Michelin sterren chefs verwerken de bloem dan ook regelmatig in gerechten, aangezien de geur erg aangenaam is van de Phlox. Overgeven zul je dus niet zo snel van de Phlox.
Dit kun je realiseren door de Phlox aan het begin van de lente te voorzien van mest. Bij voorkeur is deze mest organisch. Kort voordat de bloeifase van start gaat, dien je nog wat extra beetjes toe. De bloemen zullen zo groter én voller worden.