Hij is groen, groeit graag langs schuttingen en wordt door sommigen ook wel aangeduid als de English Ivy. Rarara, over welke plantsoort heeft de Regiobloemist het hier? Vanzelfsprekend hebben we het hier over de Hedera. De Hedera, wat de Latijnse naam is van de Klimop, is een bijzonder populaire plantsoort die in Nederland vaak als erfafscheiding gebruikt wordt. De bladeren kunnen erg dicht op elkaar groeien, waardoor ze voor de nodige privacy zorgen in de vaderlandse achtertuinen.
Logischerwijs behoort ook de Hedera toe tot een bepaalde familie. De Hedera is al sinds mensenheugenis lid van de Araliaceae, wat een moeilijk synoniem is voor de Klimopfamilie. De Hedera heeft met de Hydrocotyle Vulgaris (gewone waternevel), Schefflera en Aralia een aantal broertjes en zusjes die eveneens een prachtig voorkomen hebben. De Regiobloemist laat geen enkel interessant feitje of wetenswaardigheid over de Hedera onbenoemd op deze pagina. Ga er dus maar eens goed voor zitten en steek alles op over de plant!
Als je als plant zo’n pakkende naam hebt als de Klimop, dan moet dat haast wel iets zeggen over het gedrag dat je vertoont. Deze plantsoort wordt vaak over een hek of schutting geplaatst, waardoor het net lijkt alsof de plant over de omheining wilt klimmen. Daarmee is de naam van de plant ook logisch gekozen.
De bladeren van de Hedera groeien aan een soort sliert, waarbij er als het ware een lang lint ontstaat. Bestudeer je de bladeren van de plant aandachtig, dan vertonen ze wel wat gelijkenissen met het silhouet van een olifant. De onderzijde heeft wel wat weg van olifantsoren, terwijl het uitstekende deel op de slurf van een olifant lijkt. Overigens is er wel wat verschil tussen de bladeren. De zojuist genoemde bladeren zijn handnervig, terwijl er ook veernervige bladeren tussen zitten.
Om de Hedera in levende lijve te zien (of beter gezegd: in het wild), dien je een redelijke afstand te overbruggen. In de natuur groeit de plant voornamelijk in het Verre Oosten (Azië), maar met een beetje geluk kun je de plant ook in het noordelijkste puntje van Afrika aantreffen.
Ondanks dat het niet helemaal duidelijk is waar de plant precies als eerste gevonden werd, is het wel duidelijk bij welk klimaat de plant het beste gedijt. In tegenstelling tot veel planten van de Regiobloemist, is de Klimop geen tropische plant. De Klimop is namelijk gewend aan een wat koeler klimaat, waardoor je ‘m geen groot plezier doet met een overschot aan licht.
Onder het vorige kopje lieten we al even doorschemeren dat de plant niet gebaat is bij een grote hoeveelheid licht. Maar daarmee hebben we nog geen antwoord gegeven op de vraag wat nu de meest ideale standplaats is van de Klimop. Het antwoord laat niet lang op zich wachten, want de ideale standplaats bestaat eigenlijk niet bij de Hedera.
Plaats je de plant in het donker, dan heeft de plant daar in eerste instantie geen enkel probleem er wel voor dat er helemaal geen lichtinval is, want de uiteinden van de bladeren zullen dan groen kleuren. Ondanks dat de plant niet gewend is aan de nodige zonnestralen, mag je de plant best wat vitamine D verschaffen. Alleen geldt ook hier dat je het tot een minimum moet beperken.
Water geven wordt vaak gezien als één van de belangrijkste handelingen die verricht moet worden bij het onderhouden van een plant. Hetzelfde is van toepassing op de Klimop. Wil je lang blijven genieten van deze kamerplant, dan drukken we je op het hart om jouw gieter regelmatig te vullen met een redelijke hoeveelheid water.
’s Zomers heeft de plant wat meer dorst en raden we een tweetal scheutjes per week aan; in de wintermaanden mag je de gietbeurten beperken tot één keer per week. Om er zeker van te zijn dat er geen wortelrot optreedt, moet je ervoor waken dat de ondergrond ‘blank’ komt te staan. De plant kan het water dan niet goed geleiden.
Naast het toedienen van water op de potgrond van de Hedera, zijn er ook andere manieren die bijdragen aan de verzorging van de plant. Je kunt er zo nu en dan voor kiezen om de plant te sproeien, al komt het wel heel nauw wanneer je de plant al dan niet er hand moet nemen. Zie je stof ontstaan op de verschillende bladeren, dan kun je de bladeren een lekkere sproeibeurt geven. Doe dit ook af en toe als je de plant in een droge leefomgeving plaatst.
Wees ook scherp op takjes en bladeren die geen enkel teken van leven meer vertonen. Deze onderdelen geven de plant geen mooie uitstraling en dat is jammer voor de schoonheid van de plant. Voor het snoeien hoef je geen ingewikkeld tuingereedschap aan te schaffen, want je kunt de verwijdering gewoon voltooien met een simpele schaar.
De Hedera hecht niet bijster veel waarde aan grote hoeveelheden voeding. Als je de plant keurig op tijd van water voorziet, is de plant al gauw tevreden. Om de plant écht gelukkig te maken, is het wel verstandig om de plant twee keer per jaar te trakteren op een beetje plantenvoeding. Hiervoor hoef je je niet in allerlei bochten te wringen, want algemene plantenvoeding is vaak al voldoende.
De beste periode die je hiervoor kunt kiezen, is net ná en net vóór de vorstperiode. In de koudere maanden van het jaar houdt de plant namelijk een winterslaap en zal hij niks doen met de toegediende voeding. Kies wel voor een beperkte hoeveelheid, want ook deze plant zal een overdosis aan voeding niet goed kunnen verwerken.
Voor bloeiende kamerplanten verwijzen we je graag naar een andere pagina van de Regiobloemist, want de Hedera mag zich niet bepaald rekenen tot deze groep. De plant komt namelijk maar moeizaam tot bloei als de huiskamer zijn territorium is. De enige vorm van bloei die de plant vertoont, is het tot uiting laten komen van bloemen. Deze bloemen worden niet bepaald gekenmerkt door schoonheid. We adviseren je om de bloeiwijze stop te zetten, aangezien alle energie wordt opgeslokt door deze bloemen en je er dan ook weinig aan hebt.
De Klimop kan aardig in omvang groeien. Dit gaat dusdanig snel, dat de plant het beste tweemaal per jaar verpot kan worden. Zoek je een nieuwe pot in het tuincentrum, dan raadt de Regiobloemist je aan om een pot te kiezen die circa 15 à 20 procent groter is dan de huidige. Doe je dit niet, dan bestaat er een kans dat je het verpotten nog vaker tot kunst moet verheven in een jaar.
Bij het verpotten is het raadzaam om voorzichtig om te springen met de wortels. Ga je hardhandig om met de plant, dan bestaat het risico dat je schade toebrengt aan de plant en dit is onwenselijk.
Ziektes kunnen ook bij de Hedera voorkomen. De bladvlekkenziekte is daar misschien wel het bekendste voorbeeld van. Deze ziekte kan ontstaan als een bacterie of schimmel zich schuilhoudt in de bladeren van de plant. Zoals de naam van deze ziekte al enigszins verklapt, ontstaan er lelijke vlekken op de bladeren. Vaak hebben deze een ietwat bruine of gelige kleur.
Een andere ziekte die eveneens de kop op kan steken bij de Hedera, is spint. Deze ziekte ontstaat meestal als externe factoren ervoor zorgen dat de voedingsstoffen worden onttrokken uit het blad.
Hoewel de Regiobloemist deze vraag niet met een volmondig ‘ja’ kan beantwoorden, komt ons antwoord wel in de buurt hiervan. De plant is namelijk niet giftig, tenzij je de plant opeet. Jij zelf zal de bladeren niet zo snel als kostje nuttigen, maar dit is moeilijker om aan het verstand te peuteren van je kind of huisdier. Zorg er dan ook voor dat je de plant op een plek neerzet waar zij er niet bij kunnen.
Ongedierte dat het meest voorkomt in de Hedera, zijn slakken en taxuskevers. Maar hier moeten we er wel direct bij zeggen dat deze dieren met name plaatsnemen in de Hedera als de plant zich buitenshuis bevindt. Zie je dat de ongewenste indringers ineens de kop opsteken? Schaf dan een bestrijdingsmiddel aan en ga het ongedierte te lijf.
De Hedera Helix is ‘by far’ de meest gangbare vorm van Hedera en wordt dan ook gezien als de normale klimop. Gelukkig hoeft de Hedera zich niet alleen te voelen, want hij kent een boel broertjes en zusjes als metgezellen. De Hedera algeriensis, Hedera colchica, en Hedera hibernica zijn slechts enkele voorbeelden van de grootschalige familie.
De Hedera staat symbool voor onsterfelijkheid en trouw. De laatste eigenschap is logisch gekozen, want de trouw wordt toegeschreven aan de connectie die de plant heeft met muren en schuttingen.
Overdag dient de kamertemperatuur niet lager dan 0 graden te zijn, terwijl het kwik ’s nachts niet onder de -5 graden celcius moet komen.
Jazeker! Uit onderzoek van NASA is gebleken dat de plant tot één van de meest luchtzuiverende kamerplanten behoort. Een echte aanrader dus!